#direngezi

gezi parkı direnisi 17. Gununde..

bugun gezi parkından alevlenen direniş ateşi,

yurdun ve hatta dunyanın dort bir yanında ses getirmis, destek bulmus ve umut olmustur..

müdahaleler, gaz bombaları, tazyikli sular karsısında onurlu duruşumuzu sürdürürken bir yandan,

hükümet orantısız güç kullanımına, ego savasına, inada ve şiddetine devam ediyor..

bu haksız müdahalelere karsı gözlerim doluyor,

biber gazından değil, sinirden bu sefer.. 

gezi parkı direnisinde karsı tarafta yasanan;
muthis bir inadın, insanın ve insana ait değerleri nasıl ayaklar altına aldığıdır..

yönetimsel bir egonun nasıl bir sinir harbine donustugudur..

artık güvenilirliği yitirmiş bir yönetimin ayak diremesi

tutarsız söylemleri sorgulanmaya baslanmıs bir liderin son cığlıklarıdır..

balık olsak..

'şiir yazıp eskiler alıyorum 

eskiler verip musikiler alıyorum' demiş şair.. 

Ben de o misal, 

kararlar alıyorum, kararlar veriyorum sürekli..

kararlar alıp, uyamayıp mutsuzluklar alıyorum..

mutsuzluklar verip, umutlar almaya zorluyorum..

sonra yine kararlar alıp, kararlar veriyorum kendimce..

PEH..!

bi de uyabilsem keske aldığım kararlara..

– ki iş karar almakla da bitmiyor aslında..

bahar temizliği

vakit temizlik vaktidir artık..

şimdi battaniyelerimizi sıyırıp üzerimizden,

usulca kalkıp sıcacık korunaklı koltuklarımızdan,

ruhumuzda, bedenimizde, aklımızdaki

ve yüreğimizdeki elbet,

tüm çer çöpten kurtulma vaktidir..

bahar da geldi ya,

vakit temizlik vaktidir..

hep bahar..

Hep baharı yazasım var bu aralar..

Sanki içimde ne varsa hep 'bahar'a dair..

belki de kozasından yırtılan bir tırtıl da yüreğim,

öyle yemyeşil,

öyle çiçek böcek uçası var üç günlük kelebek ömründe..

bahar eskiden de bu kadar kısa mıydı,

böyle sürmez miydi gönlümce şimdi hatırlamıyorum..

ama bahar hep hoş gelir, sefa gelir gönlüme.. 

yalandan..

yalnız kalmak mı daha zor,

yoksa inanmadığın bi ilişki içinde durmak mı yalnızlığına inat!

yani,

sırf yalnız kalmayayım, elimi tutan, yanımda duran, birlikte yürüdüğüm biri olsun diye,
ilişki sürdürmek,

birine koşulsuz inanmak, güvenmek, yüreğini açmak doğru mu,

işe yarar mı?

ya da pansuman mı olur bu ancak yaralarına,

ya da “bi yara bandı lazım” kıvamına gelene kadar mıdır tüm bu çaba?

yol..

yine bahar geldi de,

yine koşasım, gidesim,

yola çıkasım geldi yine..

sanki öylesine,

sanki öyle bi çanta, bi don, bi gömlek gidebilsem,

yola çıkabilsem..

geçecek kara kısın onca yorgunluğu gibi..

hani bahar sanki herşeye iyi gelir gibi

yol da öyle..

hani yol akarken sanki,

yolcu da öylelikle iyileşir gibi bir his bendeki..

8 mart - bir başka kadın gerceği

Her gun onlarca çocuk, gözyaşlarıyla gelin olurken ve onlarca kadın töreye, cinayete ve tecavüze kurban giderken,

dahası kadın 3 çocuk ve yeniden yasalaştırılan ve ilk basta kulağa aman pek hos gelse de,

temelde kadını iş hayatından iyiden iyiye silmeye çalışan doğum izinleriyle iş hayatı ve sosyal yaşamdan iyice koparılmaya çalışılırken,

aile planlaması ve doğum kontrol yöntemleri ile ilgili kaynak ve bilgileri arttırmak yerine kürtaj serbestisi kadının elinden alınırken,

bu ülkede kocasının uyguladığı şiddete karşı korunma talep eden kadına, yine bu ülkenin valisi “en kotü ölürsün..!” diyebiliyorken, 
ve hemen akabinde kadın hakikaten kocası tarafından öldürülüyorken,