"nasılsın.?"

“nasılsın.?”  
aslında genellikle cevabı çok merak edilmeden,
hatta cevabı beklenmeden,
öylesine,
iş olsun diye,
laf olsun diye,
adet yerini bulsun diye sorulan,
dahası cevabı bile düşünülmeden, refleks olarak verilen bi soru olmuş cıkmış hanidir!
…

ardından..

evet..
yeni bir sayfa acılıyor şimdi ömrümde..

bir yanda eski sayfalarda okuyup anladıklarımın özetini tutuyorum sıkı sıkı, tecrübelerime sarılmışım..
öte yandan hiç de bilmiyormuş, yeniden değil de ilk kez geliyormuş acemiliği ile tedirginliği var ürkek adımlarımda. .

“güçlü kadın” dediklerinden oldum hep..

öyle olmadığım zamanlarda bile hep öyle göründüm, “bak işte, ayaktayım”, “her şeye rağmen ayakta durmalıyım” öğretilmişliğiyle..
her şeye rağmen, tek basına da ayakta durur, aslanlar gibi durur, hemde dimdik durur algısının tersine, hiç de büyümeyen bi çocuk, bütün o heybetine rağmen küçücük bir kadın vardı halbuki içimde..
sevgiye, şefkate, korunmaya deli gibi açtım aslında.. hem de ne çok..