hep bahar..

Hep baharı yazasım var bu aralar..

Sanki içimde ne varsa hep 'bahar'a dair..

belki de kozasından yırtılan bir tırtıl da yüreğim,

öyle yemyeşil,

öyle çiçek böcek uçası var üç günlük kelebek ömründe..

bahar eskiden de bu kadar kısa mıydı,

böyle sürmez miydi gönlümce şimdi hatırlamıyorum..

ama bahar hep hoş gelir, sefa gelir gönlüme.. 

sanki öylece çiçekler açar saçımda başımda,

başımda sevdanın yelleri eser de en lodosundan,

en aylak dizeler çalınır kulağıma bile şarkı türkü niyetine..

göz bebeğimden iç organlarıma kadar coşar böyle içim bahar gelince..

“ben bi çıkıp koşup geleyim” isterisi hüküm sürer bünyede gece gündüz..

yüreğim tazelenir..

sanki o çimen kokusundan mis parfüm yok burnumun direğine işleyen,

ve sanki ellerim, yarin elleri de olmadan da ısınır baharda. .

yani, diyeceğim o ki;

kış ne kadar tek kişilik bir mevsim değilse,

bahar o kadar kaldırır yalnızlığı da..

ve sanki öyle kalabalık, öyle ışıl ışıl, öyle coşkulu gelir de,

çift kişilik coşkular bırakır yüreklerimize..

hepimize yetecek heyecanlara gebe bırakır. .

dedim ya,

bahar bu adı üstünde..

hep hoş gelir, sefa gelir..

ve hep iyi gelir gönlüme..