balık olsak..

'şiir yazıp eskiler alıyorum 

eskiler verip musikiler alıyorum' demiş şair.. 

Ben de o misal, 

kararlar alıyorum, kararlar veriyorum sürekli..

kararlar alıp, uyamayıp mutsuzluklar alıyorum..

mutsuzluklar verip, umutlar almaya zorluyorum..

sonra yine kararlar alıp, kararlar veriyorum kendimce..

PEH..!

bi de uyabilsem keske aldığım kararlara..

– ki iş karar almakla da bitmiyor aslında..

asıl önemli olan,

aldığın kararların aslanlar gibi arkasında durabilmekte,

elini taşın altına koyabilmekte,

dün, bugün, yarın..

ne yaşarsan yaşa,

aslında hepsinde ‘sen’ olabilmekte,

‘kendin’ kalabilmekte.. 

yoksa, 

en kolayı başkalarını suçlamak

“öyle olmasaydı, böyle olmayacaktı” lar misal..

aman ne kolay, pek hoş..

mis gibi hasarsız çıkarsın tüm saçmalamalarından..

oysa,

geriye dönüp baktığımızda,

aslında yaşadığımız her ne varsa, o kadar bağlı ki birbirine..

ve aldığımız kararlar, aslında o kadar ilintili ki..

yani aslında Perşembenin gelişini o kadar bağır çağır haber veriyor ki Çarşamba..

kararlar alıyor,

adımlar atıyoruz..

bazen duruyoruz, bazen yürüyoruz..

bazen bekliyor, bazen gidiyoruz..

ama sonunda hep biliyoruz ve bilmeliyiz ki,

dün ne yaşadıysak,

ve bugün ne yaşıyorsak,

işte bizim gerçeğimiz de bu..

dün, bugün, yarın..

hep bu..

bu kadar' ız.. 

kabul edersek ne ala..!

o zaman yaşarken anlaşabiliriz hepimiz kendi gerçeklerimizle..  

ve işte o zaman

“rakı şisesinde balık oluruz” tam da şairin dediği gibi..