esyanın tabiatı

evdeki eşyaları değiştirerek başlayabilir misin acaba yeniden..

ya da varolan eşyaların yerleri değiştiğinde değişir mi hayatın..

yani demem o ki;

varolan, sana tanıklık eden eşyaları attığında,

anılarını, yaşanmışlıklarını, tecrubelerini de atabiliyor musun oylece..

silkeleyebiliyor musun umutlarını da balkondan aşagı..

hayatındaki değişikliklere kafa tutabiliyor musun misal esyaların yerini değiştirerek?

reddedebiliyor ya da yok sayabiliyormusun ne varsa canını acıtan..

ne kadar duş alsan da gecmeyeceği gibi teninin, tenindeki kokusu,

duvarlara kokusu sinmişken, duvardaki tabloyu misal kaldırdığında,

sökebilir misin kokusunu ciğerinden de?
ya da halıyı toparlayıp kaldırdığında,

içine sarabiliyor musun kaybettiğin inancını da..

esyaların yerini değistirerek, yeni bir hayat kurulabilir mi sanıyorsun?

ya da simdi yeniden mi basladın varsayıyorsun

aynı koltuga cam kenarında değil, duvar dibinde oturup

ve aslında aynı anılara, aynı acılara hayıflanırken..

her bir hamlende bir damla yas duserken gozunden,

esyaları değistirerek vedalastıgını mı sanıyorsun acınla,

yoksayarak yaralarını,

barıstın mı simdi anılarınla evdeki halı değiştiğinde..

tuhaf..

bundan medet ummak

dahası buna inanmak..

pek tuhaf..!